19/1/13

"Cosmopolis", Don DeLillo




Πέρασα με το «Cosmopolis» του Don DeLillo ώρες ειλικρινούς αναγνωστικής απόλαυσης. Ένα αρχετυπικά αριστουργηματικό βιβλίο που μιλά για όλα εκείνα τα σημαντικά της ανθρώπινης ύπαρξης έτσι απλά, σα να λες μια ιστορία σε παρέα φιλική. Η δύναμη που προκύπτει από την εξουσία, ο έρωτας – διαφορετικός από τον σεξουαλικό αισθησιασμό- η ματαιότητα μιας ζωής ολοκληρωμένης και αναγνωρισμένης ήδη από τη νεότητα, αλλά και η μεθυστική αίσθηση να είναι όλοι και όλα στα πόδια σου, έτοιμοι με ένα νεύμα του κεφαλιού ακόμα και να χύσουν για πάρτη σου, η ζωή ως είδος πολυτελείας αλλά και πόνου, είναι μερικά από τα θέματα που θίγονται.

Ο Έρικ Πάρκερ, νεαρός πολυεκατομμυριούχος ήδη από τα 28 του, μια διάνοια στα οικονομικά, ξυπνά μια μέρα και ξέρει τι θέλει να κάνει, πρέπει να κόψει τα μαλλιά του. Πλησιάζει την λιμουζίνα του και μαθαίνει πως το κέντρο είναι κλειστό, ο Πρόεδρος έχει έρθει, υπάρχει μια κηδεία ενός γνωστού προσώπου, η πόλη είναι αδιάβατη. Παρ’ όλα αυτά αυτός θέλει να κόψει τα μαλλιά του στην άλλη άκρη της πόλης κι έτσι θα αρχίσει ένα ταξίδι, που θα τον φέρει στην καταστροφή. Τον βλέπουμε να συνομιλεί με τους υπαλλήλους του που επιβιβάζονται κι έπειτα αποβιβάζονται, να περνά μέσα από μια διαδήλωση, να επιμένει να ποντάρει στο γιεν ενώ αυτό όλο ανεβαίνει, να τα έχει όλα, να πηδάει γυναίκες, να αγαπάει γυναίκες, να μην έχει τίποτα, να καταστρέφεται. Κορυφαία είναι η σεξουαλική σκηνή του βιβλίου που δεν θα σας την περιγράψω γιατί θα ήταν απίστευτο spoiler.

Ο DeLillo όλο και περισσότερο επιβεβαιώνει για μένα πως είναι από τους μεγαλύτερους αμερικάνους συγγραφείς της γενιάς του. Δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία του- τρία με αυτό- και είναι πολυγραφότατος, όμως αυτή η καθαρότητα στη γραφή, η αίσθηση πληρότητας όταν τελειώνεις το βιβλίο μοιάζει λιγάκι με την κάθαρση της αρχαίας τραγωδίας. Μιας τραγωδίας ολωσδιόλου σύγχρονης, εντελώς πραγματικής, που μιλά για όλα αυτά που αφορούν τη ζωή μας.

«Cosmopolis”, Don DeLillo, εκδ. Picador, 2003, σελ.209

Y.Γ. Δε θέλω καν να σχολιάσω τον πρωταγωνιστή που διάλεξε για την ταινία ο Cronenberg. Υπάρχει όμως μια περίπτωση να τη δω. 

5 σχόλια:

  1. Μην την δεις! Δεν βλέπεται! Δεν κατάφερα να τη δω μέχρι τέλους. Το βιβλίο δεν το χω διαβάσει, ούτε αυτόν τον συγγραφέα. Προσεχώς ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμένα πάλι η ταινία μου άρεσε πολύ. Μοναδικό της ελάττωμα (αν το θεωρήσει κάποιος ελάττωμα) είναι η άπόλυτη προσήλωση του Κρόνεμπεργκ στο βιβλίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τώρα που οι γνώμες διίστανται ξεσηκώνομαι πιο πολύ να την δω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να μην...Κι εγώ στη μέση την άφησα! Δεν φταίει ο πρωταγωνιστής,ο Κρόνεμπεργκ είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο, κι εδώ τα έκανε μαντάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχου, τί θα γίνει αποφασίστε.... Οι μισοί ταινιάρα, οι άλλοι μισοί πατάτα, με έχετε μπλέξει.

      Διαγραφή